Dichter bij de kano – Aad Nuis

Northshore

De Northshore aan de andere kant van de sloot ziet er doorsnee uit: krassen, algenranden, rafelige touwen. Ook de kanobewoner voldoet aan de verwachtingen: veel haar en zo’n ronde potmuts. Mijn grootmoeder ging er mee naar de kerk. Nu voert een trendy merk het in canvas uit: voor 32 euro heb je wat op je hoofd. Niets aan de hand dus in de sloot. Je knikt. Zwaaien doe je niet meer want dat beviel slecht. Maar dan: die sticker voorop! ‘Stem VVD’ in dat vale roodblauw waarin alle idealen verwateren. In een flits. Nooit eerder gezien: politiek op de kano. En nog wel de VVD. Op die combinatie kom je niet zo snel. Die voormalige voorzitter bv. lijkt mij geen kanotype. Zou Rutte misschien…? Origineel is hij wel: wekelijks lesgeven aan Haagse lastpakken en op zondag zo nu en dan naar de kerk. Dan hou je geen tijd over. De buitendag van de VVD-fractie was weliswaar in de  Weerribben, maar met opzichtige oldtimers ronkend naar dat twee sterrenrestaurant. Welke partij kanoot er? Heeft onze TKBN daar onderzoek naar gedaan? GroenLinks ligt voor de hand: natuur en onhandig. Maar de groenlinkse lui die ik ken gaan met vrouw en kinderen Mees en Okke naar Costa Rica op ecologische vakantie. En in de meivakantie een cursus klankmeditatie in de Eifel. Dan hou je geen tijd over. Onze sport past de klassieke PVDA-er wellicht: sober, gedisciplineerd, verantwoorde pret. Die socialisten staan alleen op oude foto’s met kartelrandjes. In het wild zijn ze uitgestorven. Doet de SP het? Die moet folderen in de vrije tijd. Christen Unie of SGP? De mooiste tochten zijn op zondag! PVV-ers gaan niet in zo’n wankel bootje. Dat vinden ze een samenzwering van Den Haag om de kleine man te pakken en er zijn toch al te veel eskimo’s in dit land. Weg er mee. Minder, minder, minder kayakkers! Geef het maar toe: onze partij is 50+. Een gezond jong iemand vermaakt zich anders. Iets zonder schermpje, daar wil je toch niet in gezien worden? Henk Krol is onze man. Qua postuur niet direct geschikt maar zijn elementaire gezelligheid past hij prima bij ons pretentieloze vaarvermaak.

Aad Nuis, dichter en staatssecretaris, geeft in het bovenstaande gedicht een mooie definitie van ‘Den Haag’. ‘Hier blijft het werkelijkheid ontwijken en onverstand’ Ga liever bij dichters en boeren kijken of vaar met een kano door het land. Daar borrelt echt leven in plaats van gekunsteld grijnzen op het Binnenhof. In de driehoek boer-dichter-kano wordt dé opruimer van Den Haag geboren. Vanuit die hoek gaat het glas water dat Nederland heet weer bruisen. Koud vuur en dor zand ingewisseld voor hartstocht en overzicht. De kroonjuwelen van de democratie gaan glanzen dankzij die kanotocht. De bron van het christendom is te vinden in een stal aan een toeristische kanoroute. De nuchtere deugden van kanoënde 50+-ers uit de rafelranden van het land zijn zo de redding van de natie. Een premier hebben we al: die vent met z’n Northshore, potmuts en sticker.