KUNST & GEDICHTEN in cultuur, samenleving en kerk
Northshore De Northshore aan de andere kant van de sloot ziet er doorsnee uit: krassen, algenranden, rafelige touwen. Ook de kanobewoner voldoet aan de verwachtingen: veel haar en zo’n ronde potmuts. Mijn grootmoeder ging er mee naar de kerk. Nu voert een trendy merk het in canvas uit: voor 32 euro heb je wat op […]
Missing Link Micha Hamel (1970) is van huis uit componist. Dat is te merken in zijn gedichten. Klanken leveren vuurwerk op zoals het eerste woord in het gedicht ‘Beginnen’ (I): Knokkels slepen… Het grote gebaar kenmerkt ook de inhoud. Dit gedicht in twee delen behandelt de gang van cel tot denkend wezen. In 1938 werd […]
KV STERRENSTROOM Heeft de kanor een kano nodig? Eigenlijk niet. De roodhuid in het gedicht van Sjoerd Spanninga gebruikt de maan om in te schepen. De sterrenstroom wacht. We zijn hier in de wereld van de verbeelding, het echte peddelwerk ligt achter ons. Dat is het ultieme doel: luchtkanoën. Want is onze sport werkelijk zo […]
Melopee Nergens is Nederland zo aanwezig als in haar rivieren. De dichter Marsman vond ze maar ‘ traag in oneindig laagland’. De kanoër weet beter: wie bv. de Waal bevaart kent de oerkracht van het water. Het is uitgerekend een Belg die het allermooist de rivier die alles meedraagt naar de zee schildert: Paul van […]
EEN MOOIE KANOËR Bij een kanoër kom ik nooit op het woord ‘mooi’. Sportief, ja zeker, en ruig, ook dat wel. Als kanoërs het over mooi hebben gaat het over hun boot, waar ze, zoals alle liefhebbers, eindeloos over kunnen praten. Of over de omringende natuur want daar valt ook veel te genieten. Echte peddelaars […]
Een kano is een kano. Is dat zo? 30 jaar geleden kocht ik een tweede hands knalblauwe Gans rivierkano. Later kwamen daar nog bij: een grote Mohawk Canadees, een Trapper, een North Shore, een Preston, allerlei Eagles en derdewereld kano’s zonder merk. Na verhuizingen is die ouwe blauwe toch weer als enige overgebleven. Die hoort […]