KUNST & GEDICHTEN in cultuur, samenleving en kerk
Northshore De Northshore aan de andere kant van de sloot ziet er doorsnee uit: krassen, algenranden, rafelige touwen. Ook de kanobewoner voldoet aan de verwachtingen: veel haar en zo’n ronde potmuts. Mijn grootmoeder ging er mee naar de kerk. Nu voert een trendy merk het in canvas uit: voor 32 euro heb je wat op […]
HET WATER DEED HEM GOED ‘Er zijn kanoërs verdronken in de Rijn’. Mijn vrouw kwam er mee aan. Hoorde ik een polemische bijklank? We voeren discussies over varen zonder passende kledij of zwemvesten. Soms droom ik van gevaarlijke tochten over de Waal. Een kostwinner hoort dat niet te doen. Ongelukken met dodelijke afloop zijn dan […]
VERBEELDING Kanoërs zijn nuchtere mensen. Zeker vlakwaterlui. In de toeristische beschrijvingen van Kanotities wordt dat duidelijk. De informatieve waarde van de tochtverslagen– de stuw is eenvoudig te nemen, halverwege smaakte de koffie prima, aan het eind viel het bier er weer prima in, enz. –, is groot. Opwindende hartstochtelijke lectuur zal niemand het noemen. De […]
KANO-MONGOOL De Lek voorbij Culemborg loopt vast in rafelranden van recreatieterreinen, waterkeringen en sluizen. Voor sluizen ben ik Spaans benauwd. Ooit bond ik mijn kano vast aan een oog in de wand. De gevolgen zijn spectaculair bij het zakken van het water. Van die enorme schepen naast me word ik ook niet blij. Deze zomer […]
WEERZIEN Voor William B Toen na vele jaren hij plotseling terugkwam uit Amerika had hij nog één been over uit de kanker maar hij beklaagde zich niet hij was zeldzaam geworden een koning op krukken en hij lachte gretig en spotziek als toen hij achttien was en wij in ijle kano’s weggleden over het […]
De Kanovaarster Het is nu stiller al, de middag gloeit wat na en Leonore hoort haar eigen adem dalen en weer rijzen terwijl ook de peddelbladen rijzen en weer dalen terwijl de ranke blanke kano tussen rieten oeverwuivingen vandaan glijdt naar de open plas. Het wijde water weifelt tussen zwart en zilver, groen en goud, […]
De naam van de dichter, Orlando van Varese, is veelbelovend. Hebben we hier te maken met een laat 15e eeuwse schuinsmarcheerder, een middeleeuwse monnik met dichterlijke afwijkingen of één van de schuilnamen van Gerrit Komrij? Google ontkent alles. De digitale betweter zegt dat er niemand met die naam bestaat. Een schuilnaam dus. Donkere vermoedens doemen […]
Missing Link Micha Hamel (1970) is van huis uit componist. Dat is te merken in zijn gedichten. Klanken leveren vuurwerk op zoals het eerste woord in het gedicht ‘Beginnen’ (I): Knokkels slepen… Het grote gebaar kenmerkt ook de inhoud. Dit gedicht in twee delen behandelt de gang van cel tot denkend wezen. In 1938 werd […]
De TKBN ziet ons graag groepsgewijs te water gaan. We hebben ons te verzamelen bij botenhuizen. De koffie dient gezamenlijk genuttigd te worden op een zandstrandje. Aan het eind van de dag kamperen we bij een bevriende kanoclub waar we veel gezelligheid beleven. ‘Toeristisch’ peddelen is kanoën in colonne. Is dat zo? Het heeft wel […]
KV STERRENSTROOM Heeft de kanor een kano nodig? Eigenlijk niet. De roodhuid in het gedicht van Sjoerd Spanninga gebruikt de maan om in te schepen. De sterrenstroom wacht. We zijn hier in de wereld van de verbeelding, het echte peddelwerk ligt achter ons. Dat is het ultieme doel: luchtkanoën. Want is onze sport werkelijk zo […]